|
ਦੇਵਗੰਧਾਰੀ ੫ ॥
ਦੇਵ ਗੰਧਾਰੀ ਪੰਜਵੀਂ ਪਾਤਿਸ਼ਾਹੀ। ਮਾਈ ਜੋ ਪ੍ਰਭ ਕੇ ਗੁਨ ਗਾਵੈ ॥ ਹੇ ਮਾਤਾ! ਜੋ ਸੁਆਮੀ ਦੀ ਕੀਰਤੀ ਗਾਇਨ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਸਫਲ ਆਇਆ ਜੀਵਨ ਫਲੁ ਤਾ ਕੋ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ ਲਿਵ ਲਾਵੈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਅਤੇ ਸ਼੍ਰੋਮਣੀ ਮਾਲਕ ਨਾਲ ਪ੍ਰੀਤ ਪਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਫਲਦਾਇਕ ਹੈ ਉਸ ਦਾ ਆਗਮਨ ਅਤੇ ਲਾਭਦਾਇਕ ਉਸ ਦੀ ਜਿੰਦਗੀ। ਠਹਿਰਾਉ। ਸੁੰਦਰੁ ਸੁਘੜੁ ਸੂਰੁ ਸੋ ਬੇਤਾ ਜੋ ਸਾਧੂ ਸੰਗੁ ਪਾਵੈ ॥ ਸੁਹਣਾ, ਸਿਆਣਾ, ਸੂਰਮਾ ਅਤੇ ਗਿਆਨਵਾਨ ਹੈ, ਉਹ ਜਿਹੜਾ ਸਤਿ ਸੰਗਤ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਨਾਮੁ ਉਚਾਰੁ ਕਰੇ ਹਰਿ ਰਸਨਾ ਬਹੁੜਿ ਨ ਜੋਨੀ ਧਾਵੈ ॥੧॥ ਆਪਣੀ ਜੀਭਾ ਨਾਲ ਉਹ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਦੇ ਨਾਮ ਨੂੰ ਬੋਲਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮੁੜਕੇ ਦੁਨੀਆ ਅੰਦਰ ਨਹੀਂ ਭਟਕਦਾ। ਪੂਰਨ ਬ੍ਰਹਮੁ ਰਵਿਆ ਮਨ ਤਨ ਮਹਿ ਆਨ ਨ ਦ੍ਰਿਸਟੀ ਆਵੈ ॥ ਮੁਕੰਮਲ ਮਾਲਕ ਉਸ ਦੀ ਆਤਮਾ ਅਤੇ ਦੇਹ ਅੰਦਰ ਟਿਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਹੋਰਸ ਨੂੰ ਦੇਖਦਾ ਹੀ ਨਹੀਂ। ਨਰਕ ਰੋਗ ਨਹੀ ਹੋਵਤ ਜਨ ਸੰਗਿ ਨਾਨਕ ਜਿਸੁ ਲੜਿ ਲਾਵੈ ॥੨॥੧੪॥ ਹੇ ਨਾਨਕ! ਦੋਜ਼ਕ ਅਤੇ ਜਹਿਮਤ ਉਸ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਵਾਪਰਦੇ, ਜੋ ਸਾਹਿਬ ਦੇ ਗੋਲਿਆਂ ਦੀ ਸੰਗਤ ਅੰਦਰ ਜੁੜਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਿਸ ਨੂੰ ਸਾਹਿਬ ਆਪਣੇ ਪੱਲੇ ਨਾਲ ਜੋੜ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਦੇਵਗੰਧਾਰੀ ੫ ॥ ਦੇਵ ਗੰਧਾਰੀ ਪੰਜਵੀਂ ਪਾਤਿਸ਼ਾਹੀ। ਚੰਚਲੁ ਸੁਪਨੈ ਹੀ ਉਰਝਾਇਓ ॥ ਬੰਦੇ ਦਾ ਚੁਲਬੁਲਾ ਮਨ, ਸੁਫਨੇ ਅੰਦਰ ਹੀ ਉਲਝਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਇਤਨੀ ਨ ਬੂਝੈ ਕਬਹੂ ਚਲਨਾ ਬਿਕਲ ਭਇਓ ਸੰਗਿ ਮਾਇਓ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਏਨੀ ਕੁ ਗੱਲ ਵੀ ਉਹ ਨਹੀਂ ਸਮਝਦਾ, ਕਿ ਕਿਸੇ ਦਿਨ, ਉਸ ਨੇ ਟੁਰ ਵੰਞਣਾ ਹੈ। ਧਨ-ਦੌਲਤ ਨਾਲ ਉਹ ਪਗਲਾ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ। ਠਹਿਰਾਉ। ਕੁਸਮ ਰੰਗ ਸੰਗ ਰਸਿ ਰਚਿਆ ਬਿਖਿਆ ਏਕ ਉਪਾਇਓ ॥ ਉਹ ਫੁੱਲ ਦੀ ਸੰਗਤ ਅਤੇ ਰੰਗਤ ਦੇ ਸੁਆਮੀ ਅੰਦਰ ਖੱਚਤ ਹੈ ਅਤੇ ਕੇਵਲ ਪਾਪ ਕਮਾਉਣ ਲਈ ਜਤਨ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਲੋਭ ਸੁਨੈ ਮਨਿ ਸੁਖੁ ਕਰਿ ਮਾਨੈ ਬੇਗਿ ਤਹਾ ਉਠਿ ਧਾਇਓ ॥੧॥ ਜਿਥੇ ਕਿਤੇ ਭੀ ਉਹ ਕੋਈ ਲਾਲਚ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਚਿੱਤ ਅੰਦਰ ਖੁਸ਼ੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਤੁਰੰਤ ਹੀ ਉਥੇ ਭਜ ਕੇ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਫਿਰਤ ਫਿਰਤ ਬਹੁਤੁ ਸ੍ਰਮੁ ਪਾਇਓ ਸੰਤ ਦੁਆਰੈ ਆਇਓ ॥ ਭਰਮ ਅਤੇ ਭਟਕ ਕੇ ਮੈਂ ਘਣੀ ਤਕਲੀਫ ਉਠਾਈ ਹੈ ਅਤੇ ਹੁਣ ਮੈਂ ਸਾਧੂ-ਗੁਰਾਂ ਦੇ ਦਰ ਤੇ ਆ ਪੁੱਜਾ ਹਾਂ। ਕਰੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮਿ ਸੁਆਮੀ ਨਾਨਕ ਲੀਓ ਸਮਾਇਓ ॥੨॥੧੫॥ ਸੁਆਮੀ ਮਾਲਕ ਨੇ ਆਪਣੀ ਰਹਿਮਤ ਧਾਰ ਕੇ, ਨਾਨਕ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਅਭੇਦ ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ। ਦੇਵਗੰਧਾਰੀ ੫ ॥ ਦੇਵ ਗੰਧਾਰੀ ਪੰਜਵੀਂ ਪਾਤਿਸ਼ਾਹੀ। ਸਰਬ ਸੁਖਾ ਗੁਰ ਚਰਨਾ ॥ ਸਾਰੇ ਆਰਾਮ ਗੁਰਾਂ ਦੇ ਪੈਰ ਵਿੱਚ ਵੱਸਦਾ ਹੈ। ਕਲਿਮਲ ਡਾਰਨ ਮਨਹਿ ਸਧਾਰਨ ਇਹ ਆਸਰ ਮੋਹਿ ਤਰਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਗੁਰਾਂ ਦੇ ਪੈਰ ਮੇਰੇ ਪਾਪਾਂ ਨੂੰ ਦੂਰ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ, ਆਤਮਾ ਨੂੰ ਪਵਿੱਤਰ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਆਸਰੇ ਮੈਂ ਪਾਰ ਉਤੱਰ ਗਿਆ ਹਾਂ। ਠਹਿਰਾਉ। ਪੂਜਾ ਅਰਚਾ ਸੇਵਾ ਬੰਦਨ ਇਹੈ ਟਹਲ ਮੋਹਿ ਕਰਨਾ ॥ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਉਪਾਸ਼ਨਾ, ਫੁੱਲ ਭੇਟ, ਚਾਕਰੀ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਨਿਮਸ਼ਕਾਰ, ਏਹੀ ਖਿਦਮਤ ਕਮਾਉਂਦਾ ਹਾਂ। ਬਿਗਸੈ ਮਨੁ ਹੋਵੈ ਪਰਗਾਸਾ ਬਹੁਰਿ ਨ ਗਰਭੈ ਪਰਨਾ ॥੧॥ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਪਰਸ ਕੇ ਆਤਮਾ ਖਿੜ ਤੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਵਾਨ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਮੁੜ ਕੇ, ਮਾਤਾ-ਉਦਰ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ। ਸਫਲ ਮੂਰਤਿ ਪਰਸਉ ਸੰਤਨ ਕੀ ਇਹੈ ਧਿਆਨਾ ਧਰਨਾ ॥ ਮੈਂ ਸਾਧੂ-ਗੁਰਾਂ ਦੇ ਫਲਦਾਇਕ ਦਰਸ਼ਨ ਨੂੰ ਦੇਖਦਾ ਹਾਂ ਏਹੀ ਖਿਆਲ ਹੀ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਚਿੱਤ ਵਿੱਚ ਟਿਕਾਇਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਭਇਓ ਕ੍ਰਿਪਾਲੁ ਠਾਕੁਰੁ ਨਾਨਕ ਕਉ ਪਰਿਓ ਸਾਧ ਕੀ ਸਰਨਾ ॥੨॥੧੬॥ ਪ੍ਰਭੂ ਨਾਨਕ ਉਤੇ ਦਇਆਵਾਨ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਸਤਿ ਗੁਰਾਂ ਦੀ ਪਨਾਹ ਲੈ ਲਈ ਹੈ। ਦੇਵਗੰਧਾਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਦੇਵ ਗੰਧਾਰੀ ਪੰਜਵੀਂ ਪਾਤਿਸ਼ਾਹੀ। ਅਪੁਨੇ ਹਰਿ ਪਹਿ ਬਿਨਤੀ ਕਹੀਐ ॥ ਤੂੰ ਆਪਣੀ ਅਰਦਾਸ ਆਪਣੇ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਕੋਲ ਆਖ! ਚਾਰਿ ਪਦਾਰਥ ਅਨਦ ਮੰਗਲ ਨਿਧਿ ਸੂਖ ਸਹਜ ਸਿਧਿ ਲਹੀਐ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਤੈਨੂੰ ਚਾਰ ਵੱਡੀਆਂ ਦਾਤਾਂ (ਧਰਮ, ਅਰਬ, ਕਾਮ, ਮੋਖ) ਆਰਾਮ ਅਤੇ ਖੁਸ਼ੀ ਦਾ ਖਜਾਨਾ ਬੈਕੁੰਠੀ ਪ੍ਰਸੰਨਤਾ ਅਤੇ ਕਰਾਮਾਤੀ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋ ਜਾਣਗੀਆਂ। ਠਹਿਰਾਉ। ਮਾਨੁ ਤਿਆਗਿ ਹਰਿ ਚਰਨੀ ਲਾਗਉ ਤਿਸੁ ਪ੍ਰਭ ਅੰਚਲੁ ਗਹੀਐ ॥ ਤੂੰ ਆਪਣੀ ਸਵੈ-ਹੰਗਤਾ ਛੱਡ ਦੇ, ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਉਤੇ ਢਹਿ ਪਉ ਤੇ ਉਸ ਸਾਹਿਬ ਦਾ ਪੱਲਾ ਘੁੱਟ ਕੇ ਪਕੜ ਲੈ। ਆਂਚ ਨ ਲਾਗੈ ਅਗਨਿ ਸਾਗਰ ਤੇ ਸਰਨਿ ਸੁਆਮੀ ਕੀ ਅਹੀਐ ॥੧॥ ਅੱਗ ਦੇ ਸਮੁੰਦਰ ਦੀ ਗਰਮੀ ਉਸ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚਦੀ, ਜੋ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਓਟ ਦੀ ਚਾਹਨਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਕੋਟਿ ਪਰਾਧ ਮਹਾ ਅਕ੍ਰਿਤਘਨ ਬਹੁਰਿ ਬਹੁਰਿ ਪ੍ਰਭ ਸਹੀਐ ॥ ਸੁਆਮੀ ਪਰਮ ਨਾਸ਼ੁਕਰਿਆਂ ਦੇ ਕ੍ਰੋੜਾਂ ਹੀ ਪਾਪਾਂ ਨੂੰ ਬਾਰੰਬਾਰ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਕਰੁਣਾ ਮੈ ਪੂਰਨ ਪਰਮੇਸੁਰ ਨਾਨਕ ਤਿਸੁ ਸਰਨਹੀਐ ॥੨॥੧੭॥ ਨਾਨਕ, ਉਸ ਕਿਰਪਾ ਸਰੂਪ ਪੂਰੇ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਪਨਾਹ ਦੀ ਤਾਂਘ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਦੇਵਗੰਧਾਰੀ ੫ ॥ ਦੇਵ ਗੰਧਾਰੀ ਪੰਜਵੀਂ ਪਾਤਿਸ਼ਾਹੀ। ਗੁਰ ਕੇ ਚਰਨ ਰਿਦੈ ਪਰਵੇਸਾ ॥ ਗੁਰਾਂ ਦੇ ਪੈਰਾਂ ਅੰਤਰ ਆਤਮੇ ਟਿਕਾਉਣ ਦੁਆਰਾ, ਰੋਗ ਸੋਗ ਸਭਿ ਦੂਖ ਬਿਨਾਸੇ ਉਤਰੇ ਸਗਲ ਕਲੇਸਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥ ਬੀਮਾਰੀਆਂ, ਸ਼ੋਕ ਅਤੇ ਸਮੂਹ ਪੀੜਾਂ ਨਵਿਰਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਦੁੱਖੜੇ ਮੁੱਕ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਠਹਿਰਾਉ। ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੇ ਕਿਲਬਿਖ ਨਾਸਹਿ ਕੋਟਿ ਮਜਨ ਇਸਨਾਨਾ ॥ ਉਸ ਦੁਆਰਾ ਅਨੇਕਾਂ ਜਨਮਾਂ ਦੇ ਪਾਪ ਮਿੱਟ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਤੀਰਥਾਂ ਉਤੇ ਕ੍ਰੋੜਾਂ ਹੀ ਨ੍ਹਾਉਣ ਤੇ ਟੁੱਭੇ ਲਾਉਣ ਦਾ ਫਲ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਗਾਵਤ ਗੁਣ ਗੋਬਿੰਦ ਲਾਗੋ ਸਹਜਿ ਧਿਆਨਾ ॥੧॥ ਨਾਮ ਦੇ ਖਜਾਨੇ ਸੁਆਮੀ ਦਾ ਜੱਸ ਗਾਇਨ ਕਰਨ ਦੁਆਰਾ, ਇਨਸਾਨ ਦੀ ਬਿਰਤੀ ਸੁਖੈਨ ਹੀ ਉਸ ਵਿੱਚ ਜੁੜ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਅਪੁਨਾ ਦਾਸੁ ਕੀਨੋ ਬੰਧਨ ਤੋਰਿ ਨਿਰਾਰੇ ॥ ਰਹਿਮਤ ਧਾਰ ਕੇ, ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣਾ ਗੋਲਾ ਬਣਾ ਲਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਮੇਰੀਆਂ ਬੇੜੀਆਂ ਕੱਟ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਆਜਾਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਜਪਿ ਜਪਿ ਨਾਮੁ ਜੀਵਾ ਤੇਰੀ ਬਾਣੀ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਬਲਿਹਾਰੇ ॥੨॥੧੮॥ ਛਕੇ ੩ ॥ ਤੈਂਡੇ ਨਾਮ ਅਤੇ ਗੁਰਬਾਣੀ ਦਾ ਲਗਾਤਾਰ ਉਚਾਰਣ ਕਰਨ ਦੁਆਰਾ ਮੈਂ ਜੀਊਦਾਂ ਹਾਂ। ਦਾਸ ਨਾਨਕ ਤੇਰੇ ਉਤੋਂ ਕੁਰਬਾਨ ਹੈ, ਹੇ ਸੁਆਮੀ! ਦੇਵਗੰਧਾਰੀ ਮਹਲਾ ੫ ॥ ਦੇਵ ਗੰਧਾਰੀ ਪੰਜਵੀਂ ਪਾਤਿਸ਼ਾਹੀ। ਮਾਈ ਪ੍ਰਭ ਕੇ ਚਰਨ ਨਿਹਾਰਉ ॥ ਹੇ ਮਾਤਾ! ਮੈਂ ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਪੈਰ ਦੇਖਣਾ ਲੋੜਦਾ ਹਾਂ। copyright GurbaniShare.com all right reserved. Email |